İsimsiz kahramanlara selam olsun…
İsimsiz kahramanlara selam olsun… Herkesin ve her şeyin bir hikâyesi vardır… Hepimiz kahramanlık hikâyeleri okumuş, izlemiş ya da dinlemişizdir, bazen de kahramanlık hikâyelerine şahitlik etmişizdir. Bu hikâyeler arasında bazen isimsiz kahramanların hikâyeleri vardır. İsimsiz kahramanların adı bilinmez, onlara ait hiçbir bilgi yoktur ve onlara sadece kahraman denilmektedir.
Kahramanlığın dili, dini ve cinsiyeti olmaz… Kahraman olmak yürek ister, cesaret ister, ruh ister…
Haluk Levent “İzmir Marşı” klibinde, klibin sonuna doğru isimli ve isimsiz tüm kahramanlara selam göndermektedir.
İşte o selam:
“Milli Mücadeleye destek olmak için canı pahasına savaşan Karakol Cemiyeti’nden Yenibahçeli Şükrü’ye, Hamza Grubu’ndan Yüzbaşı Seyfettin’e, Mim Mim Grubu’ndan Topkapılı Mehmet Cambaz’a selam olsun. İmalat-ı Harbiye’den Eyüp Bey’e, Berzenci Grubu’ndan Ahmet Berzenci’ye, Ferhat Grubu’ndan Mustafa İzzet’ selam olsun. Kuva’cı kahramanlar; Yahya Kaptan’a Ali Çetinkaya’ya, Şahin Bey’e, Sütçü İmam’a ve Ahmet Hulusi Efendi’ye selam olsun. Kadınlarımız Ayşe Çavuş’a, Halime Çavuş’a, Asker Saime’ye, Melek Hanım’a, Tayyar Rahime’ye, Kara Fatma’ya ve Gördesli Makbule’ye bin selam olsun. Daha önce Çanakkale’de, Conkbayırı’nda, Kemalyeri’nde ve daha sonra Adana’da, Maraş’ta, Sakarya’da, Urfa’da, Afyon’da, Antep’te ve İzmir’in dağlarında Mustafa Kemal’lere selam olsun, selam olsun, selam olsun…”
Hikâyelerin isimli ve isimsiz kahramanları bazen hayat kurtarır, bazen vatan toprağı, bazen de insanlığın geleceğini…
İsimli ve isimsiz kahramanları tarih ve toplum vicdanı her zaman yâd edecektir…
İster isimli olsun, ister isimsiz tüm kahramanlara selam olsun…
Sözlerimi Hüseyin Nihal Atsız’a ait “Kahramanlık” şiiri ile bitiriyorum.
İşte o şiir:
Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmektir.
Ölmezliği düşünmek boşuna bir emektir;
Kahramanlık; saldırıp bir daha dönmemektir.
Sızlasa da gönüller düşenlerin yasından
Koşar adım gitmeli onların arkasından.
Kahramanlık; içerek acı ölüm tasından
İleriye atılmak ve sonra dönmemektir.
Yırtıcılar az yaşar… Uzun sürmez doğanlık…
Her ışığın ardında gizlidir bir karanlık.
Adsız sansız olsa da, en büyük kahramanlık;
Göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir.
Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmektir.
Bunun için ölüme bir atılış gerekir.
Atıldıktan sonra bir daha dönmemektir…
Ömer KÖSE
